Ondanks zeven jaar nationaal beleid gaat het nog altijd niet goed met de bijen

Deze maand vond nog het vijfde Limburgse Bijensymposium plaats, in het gouvernement in Maastricht. Zowel landelijke beleidsontwikkelingen als Limburgse initiatieven werden belicht.

Carla Brugman-Rustenburg (gedeputeerde Natura 2000 en Soortenbeleid): 'Het wordt tijd dat er stappen worden gemaakt in kilometers, in plaats van meters. Er is een transitie nodig naar duurzame en grootschalige aanpassingen in de dagelijkse praktijk'. Hierbij wordt gedacht aan samenwerking in het landelijk buitengebied, aan verbeterd groen- en maaibeheer, aan nieuwe verdienmodellen voor natuur -inclusief boeren - en aan insectvriendelijker en toch economisch haalbare agrarische bedrijfsvoering.

Insecten zijn nodig om het stuifmeel van de ene bloem naar de andere te brengen, om de bloem te bestuiven. Pas daarna kan de plant zaad of vruchten krijgen en zich voortplanten. Bij bestuivende insecten denken we aan honingbijen, maar wilde bijen, zweefvliegen en vele andere insecten zijn minstens zo belangrijk. En niet alleen voor natuurgebieden en tuinen. Maar ook voor de land- en tuinbouw. Driekwart van onze voedselgewassen, groente en fruit, zijn economisch afhankelijk van bestuivende insecten. Appels, peren, aardbeien en tomaten groeien bijvoorbeeld veel beter als ze door (wilde) insecten bestoven zijn. Daarom is het belangrijk om bijen en andere bestuivende insecten duurzaam te behouden. Want het gaat al jaren slecht met ze en hun aantallen nemen af. Om dat tij te keren ondertekenden 25 Limburgse organisaties in 2015 al het convenant Limburgers Bijeen voor Bijen.