ROERMOND - Elke 8 dagen wordt in Nederland een vrouw gedood. Vaak door haar partner of ex. In veel gevallen gaat er een langere periode van dwingende controle aan vooraf. In ons land worden naar schatting 200.000 mensen jaarlijks slachtoffer van dwingende controle. Vaak beseffen mensen uit de directe omgeving van het slachtoffer, en ook slachtoffers zelf, niet dat hiervan sprake is. Toch kunnen we signalen herkennen. Wie de signalen herkent, kan ingrijpen en femicide mogelijk voorkomen.
Daarom is de campagne ‘Waar ben je?’ van start gegaan.
Verandering
Wat start als een
mooie liefde, kan veranderen in een onveilige relatie. Na een vaak
snelle start met overmatige aandacht gaat de relatie stap voor stap
over naar dwingende controle. De partner domineert, bedreigt en
controleert het slachtoffer stelselmatig. Vaak zijn er signalen dat
het niet goed gaat, zoals het negeren van gevoelens, chantage,
manipulatie, het weghouden bij familie en vrienden of het dreigen met
geweld. Maar ook kleine veranderingen bij het slachtoffer kunnen
duiden op dwingende controle. Bijvoorbeeld afspraken op het laatste
moment afzeggen, het plotseling stoppen met het dragen van make-up of
altijd bereikbaar moeten zijn voor de (ex-)partner. Dwingende
controle kan ook gepaard gaan met fysiek en seksueel geweld. Dit kan
zo erg worden dat het eindigt in dodelijk geweld.
Herkennen
Het herkennen van
signalen is essentieel om een vuist te maken tegen femicide.
Staatssecretaris Rutte van Justitie en Veiligheid: “Nabestaanden
zeggen vaak: ‘Had ik het maar gezien. Had ik de signalen maar
herkend’. Signalen die voorafgaan aan femicide worden vaak niet
opgemerkt door vrienden, familie, collega’s of andere mensen in de
omgeving. Terwijl femicide één van de meest voorspelbare vormen van
moord is. Daarom starten we een campagne die mensen helpt om de
signalen en zogenoemde rode vlaggen te herkennen. We roepen iedereen
op: maak jij je zorgen of herken je signalen? Check je gevoel. Vraag
om hulp en advies, ook als je twijfelt.”
Angst en controle
Gea Godwaldt werd in
2020 gedood door haar man toen ze aangaf te willen scheiden. Haar zus
Barbara vertelt waarom het herkennen van de signalen van dwingende
controle zo belangrijk is: “Ik zag van dichtbij hoe zogenaamd
liefdevolle aandacht stap voor stap veranderde in angst en controle.
De relatie leek in het begin heel leuk en romantisch. En net als bij
de meeste relaties met dwingende controle ging het snel, zodat ze
vlot samenwoonden. Tegelijkertijd
werden haar keuzes langzaam beperkt. Het gebeurde steeds vaker dat
Gea een afspraak op het laatste moment afzegde. Of dat ze tijdens een
ruzie in de auto niet kon ontsnappen. Ook deed haar man aan
gaslighting: hij liet Gea denken dat haar gedachten en
gevoelens niet klopten, zodat ze aan zichzelf ging twijfelen. Pas na
haar dood besef ik hoe duidelijk de signalen waren. Dat wil ik
iedereen meegeven. Herken je signalen van dwingende controle of
geweld? Neem contact op met Veilig Thuis voor advies of hulp. In
actie komen kan letterlijk het verschil zijn tussen leven en dood.”
Overheid
Slachtoffers van
huiselijk geweld en kindermishandeling moeten altijd kunnen rekenen
op bescherming en steun. Zij verdienen hulp op het juiste moment,
zodat zij de kans krijgen een veilig leven op te bouwen. Naast deze
publiekscampagne werkt de overheid ook aan het vergroten van kennis
van professionals over dwingende controle en het verbeteren van de
strafrechtelijke aanpak van psychisch geweld. Met onder andere de
politie, het Openbaar Ministerie en Veilig Thuis wordt gewerkt aan betere
dossiervorming, zodat signalen en gedragspatronen die duiden op
dwingende controle beter in het strafrechtdossier terechtkomen en
gebruikt kunnen worden in een strafzaak. Ook bereidt het ministerie
van Justitie en Veiligheid een wetsvoorstel voor om psychisch geweld,
met een focus op dwingende controle, strafbaar te stellen.
Bescherming
Daarnaast investeert
het kabinet in bredere versterking van de bescherming van
slachtoffers van huiselijk geweld en kindermishandeling: er komen
extra gespecialiseerde officieren van justitie en politieagenten
krijgen betere trainingen. We brengen veiligheid nadrukkelijker in
beeld bij gezags- en omgangszaken, verbeteren de inzet van het
tijdelijk huisverbod en onderzoeken samen met gemeenten hoe we het
slachtofferdevice breder kunnen inzetten. Dit is een apparaatje dat
de afstand tussen het slachtoffer en de verdachte/veroordeelde
signaleert en is verbonden met de meldkamer van de reclassering. Met
deze stappen zetten we de aanpak van huiselijk geweld en
kindermishandeling verder door: voor meer veiligheid, betere
bescherming en sneller handelen.
Helpen
Dwingende controle
en femicide raken vrouwen en meisjes van alle leeftijden en
achtergronden. Door de signalen te herkennen kan je helpen het geweld
te stoppen. Bel Veilig Thuis: 0800 2000. Dit kan ook anoniem.
Of chat via www.veiligthuis.nl.
Is er direct gevaar? Bel dan altijd 112.
De campagne
De publiekscampagne
‘Waar ben je?’ maakt mensen bewust van de signalen van dwingende
controle en roept hen op contact op te nemen met Veilig Thuis voor
hulp en advies. ‘Waar ben je?’ is onderdeel van de maatregelen
van de Rijksoverheid die voortkomen uit het plan van aanpak ‘Stop
femicide!’. Voor deze campagne
werkt het ministerie van Justitie en Veiligheid samen met alle
partijen die betrokken zijn bij de aanpak van huiselijk geweld en
kindermishandeling, waaronder de ministeries van VWS en OCW, Veilig
Thuis, politie, Openbaar Ministerie, reclassering, Raad voor de
Kinderbescherming, VNG, gemeente Amsterdam, GGD-en en Blijf Groep.
Ook besteedt Tinder aandacht aan (on)veilige relaties tijdens de
campagne.