Bevrijdingsfestival: over vroeg pieken en Roggels water

De dag begon al met een culturele voorstelling voor genodigden bij de ECI Cultuurfabriek, gevolgd door de 5 mei-lezing door jurist en mensenrechtenactivist Lilian Gonçalves-Ho Kang You.

Maar daarna verplaatste het feest zich dan toch naar het Arloterrein, waar het Bevrijdingsfestival tegenwoordig plaatsvindt. Daar had Janet Livv het eerste publiek al mogen opwarmen. Het ontsteken van het vrijheidsvuur was vervolgens het startsein voor alle vrijheidsfestivals in het hele land. Dat had wel tot gevolg dat Roermond 'vroeg piekte'. Want niemand minder dan Wende Snijders knalde meteen van het hoofpodium. Heel Nederland kon via landelijke tv meegenieten hoe moeiteloos Wende stijlen aaneen reeg, terwijl haar teksten het beste als powerpoëzie beschreven kunnen worden. Het terrein vonkte meteen van de energie tot aan het juist heel mooi ingetogen slot, met daarna nog een oproep tot steun aan Amnesty International.

Beginnen met een hoogtepunt dus. En wat dan? Gelukkig had de organisatie een buitengewoon gevarieerd programma samengesteld, dat moet gezegd. Er viel voor elke smaak wel wat te genieten. En mocht je willen pauzeren, dan is het Arloterrein een heel aangename locatie. Waar het festival vorig jaar bij vlagen nog te maken had met een absoluut noodweer, bleef de regen deze keer uit. Wel was het, ondanks het harde werk in de voorafgaande dagen om het terrein minder zompig te krijgen, bjna niet te voorkomen dat er vooral voor de podia veel modderpoelen ontstonden. Maar van die nood maakte vooral de jongste jeugd een deugd.

Goed, dat gevarieerde programma, hoe zag dat er dan uit? Welnu: zwoele klanken van Maxime & Glyn, degelijk werk van Loupe en Martin Sillen, prettige kennismakingen met artiesten als Robin Kester en de populaire hitjes van Claude en Bente om maar wat te noemen. Maar wat zit er in hemelsnaam toch in dat Roggels water? Want wie na de massaal meegebrulde vastelaovesact van John Tana et Crapuul naar de Sena stage ging kon daar genieten van The Waiting, de kwaliteitsband waar heel Leudal trots op kan zijn. Ok, frontman Ruud Versteden komt dan wel uit Thorn, maar alles wat goed is eigenen we ons graag toe. Gaat dat zien dus op 13 juli op Bospop, want ook zo'n podium kunnen deze mannen makkelijk aan.

Hoogtepunten zijn natuurlijk ook een kwestie van smaak. Maar het viel toch niet te ontkennen dat de Vlaamse broers Lennert en Janus Coorevits, onder de naam Compact Disk Dummies, het veld voor het hoofdpodium behoorlijk op stelten zetten. Wie de mannen een paar jaar geleden in het voorprogramma van dEUS in Maastricht aan het werk zag, wist al dat er tijdens een optreden van deze gasten halsbrekende toeren worden uitgehaald. Maar de pompende beats en heavy synthesizers zorgden er vooral voor dat binnen no-time iedereen in beweging kwam. Het terrein werd omgetoverd tot één dampende discotheek. De symphonic metal van afsluiter Epica zal niet ieders 'ding' zijn, maar de van oorsprong uit Reuver stammende band is groot geworden met een imponerende geluidsmuur van double bass drums, gierende gitaren, angstwekkende grunts en de lead vocals van Simone Simons. De meegebrachte pyrotechniek zorgde er bovendien voor dat het bevrijdingsvuur nog lang nasmeulde in Roermond.