Open Podium biedt plaats aan columns of andere opiniestukken van bezoekers van Leudal.Nieuws.nl of gastschrijvers. Bijdragen kunnen worden geweigerd, ingekort of geherformuleerd. Anonieme inzendingen of stukken die oproepen tot geweld, discriminatie of andere onwettige daden worden nooit geplaatst. Geplaatste stukken vertegenwoordigen niet de mening van de redactie. Over het al of niet plaatsen van bijdragen wordt geen enkele discussie gevoerd. Stuur uw bijdragen aan [email protected], voorzien van naam, adres en telefoonnummer.
‘Afgelopen week deed de bestuursrechter uitspraak in een zaak die al sinds 2014 loopt. Landgoed Leudal werd door de rechter in het gelijkgesteld en de gemeente draait wederom op voor de kosten. Waar ging het ditmaal om?
In 2011 nam Landgoed Leudal de activiteiten van Camping Leudal over. De gronden van Camping Leudal waren voor een deel door de gemeente Leudal in erfpacht uitgegeven aan de camping. Voor de overname door Landgoed Leudal werd met de gemeente Leudal een overeenkomst gesloten waarmee de ‘erfpachtgronden’ verkocht werden aan Landgoed Leudal. Landgoed Leudal verzocht de gemeente sinds 2014 zeker tien maal om levering van de gronden, zoals dit werd afgesproken. Maar de gemeente weigerde te leveren. Toenmalige wethouder Arno Walraven (Samen Verder) stelde dat overeenkomst niet meer rechtsgeldig was.
Bij de opvolger van Walraven, Stan Backus (Ronduit Open), werden wederom diverse verzoeken tot levering gedaan. Er volgde een mediation traject, maar dat kwam niet tot een einde, omdat de wethouder voor de gemeenteraadsverkiezingen uit de mediation stapte. Backus werd weer opgevolgd door Michel Graef (Samen Verder). Landgoed Leudal deed wederom het leveringsverzoek bij de wethouder en vroeg om een gesprek. Dat gesprek kwam er niet. De gemeente huurde een bijzonder duur advocatenkantoor in en de wethouder liet via haar advocaat weten dat hij de grond niet wilde leveren. Daarop stapte Landgoed Leudal naar de rechter.
De rechter oordeelt nu dat de gemeente zich aan de overeenkomst dient te houden en vordert dat de gemeente Leudal binnen twee weken de gronden aan Landgoed Leudal moet leveren tegen de prijs die in 2011 werd overeengekomen. De gemeente draait op voor de kosten van de procedure, ruim zevenduizend euro. Haar advocaat heeft in dit dossier een veelvoud daarvan gekost.
Landgoed Leudal verzoekt elke maand om een gesprek met het college. Graag wil ze de herhaaldelijke gang naar de rechter voorkomen. Maar het college weigert om in gesprek te gaan met Landgoed Leudal. De burgemeester stelt dat ze niet in gesprek gaat met een bedrijf waarmee ze in een gerechtelijke procedure zit en wethouder Graef geeft gewoon geen antwoord. In geval van besluitvorming rondom Landgoed Leudal bestaat het college enkel uit wethouders van Samen Verder en de burgemeester. De ervaren wethouders van het CDA en D66 nemen, omwille van hun eerdere betrokkenheid bij Landgoed Leudal, niet aan de besluitvorming deel. Of de ambtenaren of het college de regie voert in dit dossier is onduidelijk.
Op dit moment lopen er nog minimaal tien rechtszaken tussen de gemeente Leudal en Landgoed Leudal. De procedures met Landgoed Leudal kosten de gemeente enkele tonnen per jaar. De extern ingehuurde jurist/case-manager werkt al vijf jaar bijna fulltime op het dossier voor een bedrag van zeker 100.000 euro per jaar en in de gerechtelijke procedures laat de gemeente zich bijstaan door een van de duurste advocatenkantoren van Nederland.
Wellicht is het toch verstandig dat het college gaat praten met de eigenaren van Landgoed Leudal. Wellicht dat ook zonder de rechter de dossiers opgelost kunnen worden.’
Wilbert Hikspoors
Landgoed Leudal
