LEUDAL – Nadat vast was komen te staan dat wethouder Arno Walraven integer gehandeld heeft in de kwestie Horn Tours, besloot burgemeester Arno Verhoeven niettemin om de bestuurscultuur in Leudal kritisch tegen het licht te gaan houden. Met het oog op de ‘ambtenarenrel’, in november vorig jaar, misschien geen slecht idee.
Het was vandaag raadslid Mathieu Wagemans van coalitiepartij Ronduit Open die daar als eerste op reageerde.
Managementstijl
Niet ter discussie staat dat zaken binnen Leudal niet goed, laat staan perfect, lopen, zo schrijft Wagemans in een brief aan de burgemeester. ‘Ik meen dat langzamerhand toch helder zou moeten zijn dat de managementstijl waartoe is besloten een kernprobleem vormt en dat tal van problemen waar we mee te kampen hebben daar een logisch uitvloeisel van zijn.’
Comfortabele positie
Er is gekozen voor een managementstijl van ‘vertrouwen en loslaten’. Één van de gevolgen daarvan is volgens Wagemans dat wethouders die opdrachten van de raad moeten uitvoeren, zelf taken moeten vervullen die strikt genomen door het management moeten worden uitgevoerd. Vervolgens krijgen wethouders het verwijt vanuit het management, dat men zich met de organisatie bemoeit en zaken probeert te regelen buiten het management om. ‘Voor het managementteam was het jarenlang uiteraard een comfortabele positie om zich niet of nauwelijks met het werk van medewerkers te hoeven bezig houden’ laat het raadslid weten.
Koninkrijkjes
Wagemans constateerde in november ‘een totaal gebrek aan sturing, de handhaving van eigen koninkrijkjes en een gebrekkige interne coördinatie’. Zijn kritiek op het gebrek aansturing werd door de toenmalige secretaris gepresenteerd als een aanval op het ambtelijk apparaat. Om de aandacht af te leiden van de eigen rol en verantwoordelijkheid, zegt Wagemans nu. ‘De pers nam het verhaal met graagte over. Er zijn veel ambtenaren die voortreffelijk functioneren, zoals ik ook in november aangaf, maar die zich tegelijkertijd ergeren aan een gebrek aan sturing en aan ontbrekende onderlinge afstemming. Het management is de afgelopen jaren dat probleem zorgvuldig uit de weg gegaan. Positief is dat het huidige managementteam dat recent is geformeerd, wél aanspreekbaar lijkt te zijn om de veranderingen in gang te zetten die nodig zijn.’
Teleurgesteld
Wagemans had nu gehoopt en verwacht dat het sturingsprobleem zou worden aangepakt, maar is ‘hevig teleurgesteld’ dat de vervolgstap is dat er een brede algemene discussie gaat komen over cultuur en rollen. Hij noemt het ‘om de hindernis heen lopen.’ Dat verwijt geldt niet enkel de burgemeester maar ook de raad, vindt Wagemans: ‘Vrijwel iedere fractie stelde in november dat het niet fatsoenlijk was kritiek te uiten op het ambtelijk apparaat, waarbij men de gekleurde conclusies van de gemeentesecretaris kritiekloos aanvaardde en de werkelijke problemen uit de weg ging.’
Taboe
De problemen binnen de gemeentelijke organisatie vormen binnen de raad volgens Wagemans een taboe. Dat Leudal telkens weer tegen vergelijkbare problemen aanloopt, zolang niet intern orde op zaken wordt gesteld noemt hij daarom logisch: ‘Voorspelbaar is dat een aantal ambtenaren de eigen ruimte en vrijheid willen koesteren en handhaven omdat ze daarvoor 10 jaar lang alle ruimte hebben gekregen. Dat uit zich in klachten dat men onder druk wordt gezet, omdat een directere managementstijl niet wordt geaccepteerd.’
Steun
Wagemans roept Verhoeven met klem op om het probleem aan te pakken en zegt daarbij zijn volledige steun toe. ‘De tijd van abstracte verhalen en mooie intenties is voorbij. Nu moet de daad bij het woord worden gevoegd, zodat burgers en ondernemers zich niet langer hoeven te verbazen over de gang van zaken binnen de gemeente en medewerkers die prima functioneren zich gesteund voelen door een managementstijl die overal gebruikelijk is, maar in Leudal heeft ontbroken.’
