LEUDAL – Na ruim 37 jaar stopt Mathieu Wagemans als gemeenteraadslid. Per 1 februari legt Wagemans die taak neer.
Dat heeft het raadslid vandaag per brief aan burgemeester Schmalschläger laten weten. Wagemans geeft in de brief aan dat zijn thuissituatie en de rol van mantelzorger alle aandacht opeisen. Hij zal de laatste weken gebruiken om nog wat zaken af te wikkelen en dossiers over te dragen aan zijn fractiegenoten. Met zijn afscheid verliest Leudal een markante politicus en één van zijn meest kritische raadsleden. Toch wil Wagemans geen formeel afscheid. Hij vraagt daar begrip voor.
Energie
‘Allereerst is de aanleiding tot beëindiging van het raadslidmaatschap weinig vreugdevol. Daarnaast leert de ervaring dat het veranderen van bestaande praktijken en routines uiterst lastig is. Dat heeft veel energie gekost en vaak weinig opgeleverd. Mijn basismotief om me met politiek bezig te houden, is steeds geweest om de afstand tussen burgers en bestuur te verkleinen. Echter, het juridisch en op regels georiënteerd denken en handelen is de laatste jaren sterker geworden en de afstand tussen burgers en bestuur is eerder vergroot dan verkleind’, zo laat Wagemans weten.
Regels
Wagemans bijft zijn visie tot op de laatste dag trouw. Zo schrijft hij verder dat naarmate de oriëntatie op regels sterker is, de aandacht voor wat burgers betekenisvol vinden afneemt en de ontvankelijkheid voor de wereld buiten de regels minder wordt.: ‘Op de tweede plaats blijft er dan minder ruimte over voor innovaties. Wanneer vernieuwende voorstellen worden getoetst aan geldende regels, herhalen we het verleden in plaats van de toekomst te ontwerpen. Vernieuwing stuit voortdurend op juridische bezwaren. Op de derde plaats bieden formele regels volop verschuilmogelijkheid bij problemen: “Ik heb me aan de regels gehouden, dus mij valt niets te verwijten”. Een dergelijke houding bemoeilijkt evaluaties en het lering trekken uit fouten, die nu eenmaal altijd en overal en door iedereen op zijn tijd worden gemaakt.’
Niet uniek
Het vertrekkend raadslid noemt die problematiek niet uniek voor Leudal. ‘Vaak geven uitspraken van rechters aanleiding om definities in bijvoorbeeld bestemmingsplannen nog verder te detailleren. Communicatie tussen overheid en burgers krijgt dan steeds meer het karakter van juridisch geredeneer. Rechtvaardigheid wordt een kwestie van vaardigheid in het recht. Die problematiek doet zich het meest indringend en herkenbaar voor op gemeentelijk niveau. Gemeenteraden zouden hier daadkrachtig stelling tegen moeten innemen. Dat gebeurt echter te weinig. Er heerst binnen het openbaar bestuur een cultuur van braafheid: de regels regeren. Men kan kritiek hebben op hoe een gemeente functioneert, maar in laatste instantie ligt de verantwoordelijkheid bij de gemeenteraad. De gemeenteraad is als hoogste orgaan van een gemeente aan zet om problemen niet alleen te identificeren, maar ook op te lossen. Ik wens de raad in de toekomst toe dat er de openheid is om problemen te benoemen, los te komen van discussies over regels, bevoegdheden en partijpolitiek, en voorts een cultuur van vernieuwing, inspiratie en gedeelde verantwoordelijkheid.’
Dank
Wagemans dankt verder de vele leden van de gemeenteraden waar hij deel van uitmaakte, de colleges, commissies, leden van de andere overlegverbanden en medewerkers die hij in de loop der jaren heeft ontmoet, zijn kiezers en zijn fractie. ‘Ik had en heb grote waardering voor de interne cultuur binnen Ronduit Open, waarin er ruimte is voor verschil van opvattingen en waarin discussies stevig konden zijn, maar waarin onderliggende waarden, zoals verzet tegen onrecht, opkomen voor het kwetsbare en openheid steeds weer oriëntatie en richting gaven. Ik dank verder Els voor het feit dat ze mij in al die jaren volop de ruimte heeft gegeven voor de politieke activiteiten en ondersteund heeft op lastige momenten. Vanaf nu is die situatie anders en omgekeerd: mijn aandacht zal exclusief zijn gericht op de thuissituatie’, aldus Wagemans.
‘Het ga jullie allen en in het bijzonder onze gemeente goed!’
