LEUDAL – Een gemeente die zich uiterst ambtelijk opstelt en overdreven veel nadruk legt op details, met vertraging to gevolg. Of een gemeente die in vergunningszaken regelmatig met meerdere monden spreekt en met meerdere pennen schrijft.
Klachten hierover hebben geleid tot een beleidsnota vanuit de Raadswerkgroep Vermindering Regelgeving. Het is een pleidooi voor een krachtiger opstelling van collegeleden, waardoor zaken sneller geregeld zouden moeten worden en op ambtelijke capaciteit en kosten kan worden bespaard.
Aangeharkt
Leudal is al een traject gestart op het terrein van deregulering. Nederland staat immers internationaal bekend als een ‘aangeharkt’ land met een zeer gedetailleerd stelsel van regels. Enerzijds zijn die nodig. Anderzijds wekken ze vaak de illusie van een totale beheersing, terwijl de maatschappelijke werkelijkheid vaak prozaïscher is. Of mischien is niet de werkelijkheid te ingewikkeld maar ‘ons denken te eenvoudig’, zoals het in de nota door raads- en werkgroeplid Mathieu Wagemans omschreven wordt.
Prioriteiten
‘Problemen doen zich niet enkel voor op het terrein van beleidsvoorbereiding en beleidsuitvoering’ schrijft Wagemans. ‘Ze zijn ook waarneembaar met betrekking tot handhaving. Het is een illusie om te veronderstellen dat we in staat zijn om alle regels die in Leudal gelden regelmatig en volledig te controleren. Daar is overigens geen enkele overheid toe in staat. Dat betekent dat het stellen van prioriteiten een belangrijk onderdeel dient te zijn van beleid, sturing en management.’
Pijnlijk
‘Een voorbeeld: in onze woonwijken is regelmatig sprake van de bouw van schuttingen. Vaak bleef het aanvragen van een vergunning achterwege. Echter, wanneer een burger netjes een verzoek deed om een schutting te plaatsen en een plan indiende, bleek dat toestemming werd geweigerd. Dat is een pijnlijke ervaring. Men heeft kosten gemaakt, constateert in de praktijk dat er tegen niet aangevraagde schuttingen niet wordt opgetreden en moet vervolgens ook nog legeskosten betalen omdat de aanvraag in behandeling is genomen, ook al was de uitkomst negatief. Zo kan uitvoering van beleid, in dit geval handhavingsbeleid, bron zijn van onrechtvaardigheid en van ongelijke behandeling’ aldus Wagemans.
Verandering
Om echte verandering te realiseren is het volgens Wagemans nodig dat alle betrokken partijen binnen de gemeente daarbij worden betrokken: gemeenteraad, college en ambtelijke organisatie. Maar ook burgers, die het functioneren van de gemeente het afgelopen jaar in de praktijk hebben ervaren. ‘Een tweede punt is dat bij de voorbereiding van beleid over belangrijke onderwerpen, de raad tijdig en interactief wordt betrokken. Daar zijn ook goede voorbeelden van, maar zoals het bijvoorbeeld rond het beleid met betrekking tot zonneweiden ging was het te weinig en te laat.’
Zonder doel
‘Een concreet voorbeeld van wat we in gedachten hebben. Stel dat er rond een vergunningsaanvraag en een correct uitgevoerde omgevingsdialoog blijkt dat het plan op volledige instemming kan rekenen, zijn we dan bereid om de aanvrager niet op te zadelen met inspanningen en de daaraan verbonden kosten wanneer die verplichting enkel is gebaseerd op regels zonder dat die enig doel treffen? Denk aan de verplichting van een landschapsplan, op een locatie die vanuit de openbare weg niet zichtbaar is. Zo zijn er tal van voorbeelden die, afgezien van adviesbureaus, geen belang dienen.’
